Ásgarður Í Hestlandi er frábært samfélag með drottningu sem kann sitt fag réttum hjálparhönd styrkjum vinabönd saman við hlutunum komum í lag.   Einvala lið í Hestlandi er í veðraofsa austur það fer yfir hóla – um drög gegnum snjóalög á Þorrablót að skemmta sér.   Draumur Helgin að koma, að heiman þá allmargur ekur hendist um landið í leit að fullkomnum stað Hestland brosandi móti þér gestrisin tekur miðlar af dásemdum sínum og góð er við það.   Blíðan í Hestlandi blessunar nýtur sem sést hér blasa við náttúruundur og stórbrotnar sýnir fegurðin þvílík að fangar í vímu hvern gest sem fyrir vikið sér gleymir og áttunum týnir.   Þó kólni í veðri og komi hér rigning og bleyta er kunnugleg fegurðin þó að hún dofni í bili og þess vegna er ekki þörf á að viðbótar skreyta í þurrki og blíðu ég býst við að allt það sér skili.   Laugardagur rennur upp í ljúfri sveit til fjalla og litadýrðin ótrúleg sem blasir víða við mannlífið er unaðslegt svo má hér ævi alla ef maður hefur vinnu eiga búsetu                                          Fengið að láni og stílfært hjá Finni Baldurssyni   París Sólin rauð í vestri  sest, skartar Hvítá festi. Syngur blótið sönginn best „Skál í Hesti“   Laufey Raunir bóndans í Laufey Þeir sem blóta þorra hér þurfa engu að kvíða, því eftir blótið bóndinn fer í bólið heima að.....hlíða. Ó er frúin fer að hrjóta svo fátt er annað hægt að gera ef þú lengra lífs vilt njóta en að láta hana bara vera. Þá er ekkert annað gefið, enda telst það vitræn gáfan að fá sér tár og taka í nefið, tefla skák og máta páfann. Heyra að frúin fer að vakna færist aftur líf í nárann. Finna úr sinni rækju rakna, reyna nýjan leik og klárann. Finna að lundin lifnar aftur, leika dátt við hvern sinn fingur Finna að lífsins logar kraftur. Ljúft er að vera Hestlendingur.   Laufey Við leiðindi og ama laus. Í Laufey gleðin fundin. Á þorrablót með hatt á haus um hálsinn slaufan bundin.   Ljúft er líf með vinum góðum, nú Laufey okkur hýsir. Nú dýrðar dagar lengjast óðum, nú dável sólin himinn lýsir.   Er vinir til veislunnar ganga veisluföng gera menn svanga. Það verður ógurlegt át og frúin svo kát og karlmennskan hættir að hanga.   Litli bær Undir bröttum hlíðarhjalla hvíldi lítið kot. Greina máttu gróður varla en græðlings lítið skot.   Nú er laufi vaxinn lundur er leikur í vorsins blæ. Náttúran er eilíft undur í okkar litla bæ.   Staðarhóll Höf.Bjarni Guðmundsson Í Hestlandi er haldið þorrablót, hellt er í glös og skálað í Hesti. Menn mæta með slaufur á þetta mót og margir taka með sér gesti.   Skvísurnar mæta með skrautlega hatta og skáldin lesa ljóðin sín. Á súrmeti og sviðum hægt erað smjatta og sötra með því ljúffeng vín.   Í golfskálanum er gamalt fæði metið, gerðar vísur, skálað og étið. Æ góði besti, í golfskálanum í Hesti, þú ganga munt valtur til svefns í fletið.

Brekkukot Í Brekkukoti snjór og súldin setja mark á okkar hag. Í Kiðjabergi kæst og úldin krásin hæfir þorradag.   Hestmýri Tíminn flýgur furðufljótt já, fleygir áfram dag og nótt, lóð við höfum lítið stundað, létt við viðhald aðeins dundað. Í golfi glönsum bæði nú glansar meira þó mín frú, í golfsvefluna grannt ég spáði forgjöfinni loksins náði! Á skógarhögg við stefnum næst þá samband inernetsins fæst, Á grænni grein söng lítill "börd" Jón Guðni, þú ert tölvunörd! Mér sýnist, svei mér, næsta mál að stíga fram / standa upp og segja SKÁL   Hlíð Blótið í Hesti Það gerist á eins árs fresti að hittumst við hér í Hesti til skemmtunar saman já það er sko gaman. Gleðskapur verður hinn mesti.   Á þorrablót gjarnan með gesti menn geysast – með flösku í nesti þar mætum við svöng í át, gleði og söng því maturinn þorra er hinn besti.   Svo gerist það stundum í Hesti menn sýna af sér dálitla bresti er fiðringur grár og alls konar þrár herja á blótsins gesti.   Því Bakkus hann laðar fram lesti er lúmskur og púki hinn mesti. Nú tryllum og dönsum í nótt ei vi ð stönsum. Ó Jesús minn – bróðirinn besti.   Höf. Hestlendingur Örlítið ég á mér finn Að mér setur kvíða Ekki á morgunn heldur hinn Hætti ég að drekka. Kerlingagarður Höf. Bjarni Guðmundsson, ort fyrir hönd Kerlingagarðs.   Í Kerlingagarði er engin kreppa kemur þar Halldór á sínum jeppa. Árlegt sækir blót, við ægifagurt fljót, þar ýmsir fram af sér beislinu sleppa.   Í Hesti er hafið þorrablót og Halldór er mættur í vesti. Þetta er feikna magnað mót, menn yrkja og skála í Hesti.   Brúnastaðir blasa við og bústaðaeigendur éta svið. Á þorrablótinu kýla kvið og keyra gegnum slá og hlið.   Kerlingagarður Enn á ný við mætum hér með gesti. Á þorrablót- já svona á eins árs fresti, því drottning skal mærð þó slæm  sé hér færð. Við hyllum drottningu og segjum „Skál í Hesti“.   Hálkan í morgun var vágestur hinn mesti  og ógnaði prinsi og drottningu að koma með gesti. Þau leystu þann vanda, þau fóru út að sanda svo nú komast allir á þorrablótið í Hesti.   Nú slæm er færð fyrir Hestlendinga og gesti og hendir konur að bíla þær festi. En ef kemstu fátt þá gefur þér drátt af gleði og ánægju prinsinn í Hesti. Kvistur 73 Við verðum að komast í Hestinn í kvöld með vinunum öllum að blóta. Þar ánægjan ein getur verið við völd og brennivín til bóta.   Þeyr Á bökkum Hvítár bústaðinn byggðum við og nefndum Þey. Þó mildur blærinn kyssi kinn kveða vísur getum ei.   Blítt lætur Þeyr um birkikvist bjarta sumardaga. Söngfuglar hjala af hjartans list og hreiður sín bæta og laga.   Unir Þeyr við áar nið angar blóm í haga. Á bökkum Hvítár finnur frið fólkið langa daga.