Vísur frá Þorrablóti Hestlendinga 2009 
teknar saman af Páli í Stapa
birt með fyrirvara um rétta afritun. Villur tilkynnist vefsíðustjóra til leiðréttingar.
Í þorrablótsnefnd sátu: 
Rafn og Gunnlaug í Brekku
Páll og Hrafnhildur í Stapa
Steindór og Inga Jóna á Bólum
Róbert og Anna í Laufeyju
 

Ból
Á blótið í skálanum margir hér mættu
og mikið þeir þurrar kverkanar vættu.
Fyrst einn og svo tvo
og enn fleiri sko
hliðið vort nýja- tel ég í hættu.

Brekkukot
Brekkukoti Drottninguna dreymir
Að drekka vín til að fá sér litla hlýju
Það er hægt þegar heimabruggið streymir
að þjóra vín og ylja sér að nýju.

Brekkukot hallar að Hvínslandi
Hefðarmærin þar afdrep fær.
Eflist þar sannur Drottningarandi
orkan þaðan hennar nær.

Draumur
Nú er úti vetur góður
Kúrum við í kotinu
Hlökkum til þegar sumar og gróður
Koma fram úr vorinu

Gaularás
Austur skulum áfram skreppa
Á skúffunni – okkar slyddu jeppa
-hvað sem það kostar
því í Hestlandi er aldrei kreppa.

Hlíð
Fögur hlíðin , mikill febngur
Fuglasöngur hljómar fagur
Vorið vaknar, fram það gengur
Vetur hörfar rýr og magur.

Hlíðarendi
Hefurðu verið í Hestlandi um vetur
er hylur það fannhvít mjöll
Kveikir ljósin, kubb í arin setur
kyrrðin ríkur svo víkur þreyta öll.

Lifna á vorin lífið fer
lyftir sér hestur úr klaka
Græna slikjan gróskuna ber
gróðurinn yfir skal vaka.

Á sumrin þegar blíður blær
bærir trén svo að njóti sín.
Fuglar syngja og færast nær
flytja sín gleðiljóð til þín.

Bjartar nætur, blóm í varpa
berst að vitum angan tær
Eflist þá mín andans harpa
ekkert þessu grandað fær.

Sumri hallar haustar að
höfum ýmsu að sinna
Vínin fræg á vísum stað
viða sultur má finna. 

Lít ég yfir land og á
þá ljúfa finn ég strauma.
Saman grannar syngja fá
um sæluríkisins drauma.

Kerlingagarður
Hvíta húsið stendur hátt
Hestlandi gnæfir yfir
Oft er þar í koti kátt
í kamínu lengi lifir.

Kerlingagarður heitir kotið
kerlingum líst vel á slotið
Er skíðloga spýtur í arni
þá stökurnar semur Bjarni

Menn háma í sig sig hangikjöt
í Hestlandi þora blóta
Flestir fara í falleg föt
og fornra rétta njóta

Ekki er mér lífið leitt
er ég nýja árið
Til konu minnar brosi breitt
bráðum hverfi hárið

Bjartleitar og brjóstgóðar
brosmildar og fínar
kraftmiklar og kinnrjóðar
kerlingarnar mínar.

Náttúran er söm við sig
segir til  sín þorstinn
Kallar mig og kallar þig
Kerlingargarðs lostinn

Kvistur
Biðin langa búin er
að blóta þorra í Hesti.
Hópinn allan hitta hér
og hvíla svo í Kvisti.

Laufey
Lævíst var á stjái lið
sem lélegan hefur mannasið.
Því þótti rétt
þó væri ei létt
að Hestar settu´ upp grindarhlið. 

En í Laufey lífið er gott
og landslagið helvíti flott.
Því takmörkuð tré
tryggja að ég sé
ef eitthvað er borið á brott.

París
Sveitungar okkar snæða hér
sælir í sínu hjarta.
Sólina sjá fyrir sér
í Hestlandinu bjarta.

Við sitjum hér við skrum og skál
og skotsilfrið á þrotum
en í Hestlandinu er sól í sál
syngjum meðan við getum.

Teigur
Þjóðarbúið þjakar böl
því ég neita eigi.
Samt ég glaður sýp mitt öl
sæll og hress á Teigi.

Vesturás
Mikið þótt á móti blási
og margur sé í koti þjáður
er veislan í Vesturási
veglegri en oftast áður.

Æsa
Atburður ársins finnst mér vera
er Ólína rakst á manninn bera
Var hann þar að fara á flippið
fékk sér klæði og hengdi á snagann.

(Höfundur ókunnur)
Blóðmörskeppur indæll er
eykur fjörið, skapið bætir
en langbest jafnan líka mér
lambaspörð og saltað smér.

Gefðu stráknum súran pung
svo komist hann úr bólunum.
Hrútnum engin ærin ung
til yndis var á jólunum.